آرمان به نام تنها آشفتگان دیار سرنوشت
تقدیم به تمامی آنانی که هنوز هم تکه ای از آسمان در چشمانشان
جرعه ای از دریا در دستانشان و
تجسمی زیبا از خاطره ایثار گل های سرخ
در معبد ارغوانی دلهایشان به یادگار مانده است.
نخستین چکه ناودان یک احساس را در قالب کلامی
از جنس تنفس باغچه معصوم یاس
به روی حجم سفید یک دفتر میریزم
و آن را با لحجه همه پروانه صفتهای این گیتی بی انتها
به آستان نیلوفری تمامی دلهای زلال هدیه میکنم.
در پناه خالق نیلوفرها مهربان و شکیبا بمانید
